ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Κ. Μάλαμα : Το οικοσύστημα της λαϊκής αγοράς μπορεί να αποτελέσει πεδίο συμμετοχικής μάθησης, για την διαμόρφωση συμπεριφορών βιώσιμης διατροφής.
Χαιρετισμός Κυριακής Μάλαμα στο σεμινάριο “Αρχές, πρακτικές και μέθοδοι βιώσιμης διατροφής μέσα από τα δίκτυα των Κ.Π.Ε./Κ.Ε.ΠΕ.Α. Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Αρναίας 16.6.2023
Αξιότιμες κυρίες, αξιότιμοι κύριοι, uα ήθελα να χαιρετήσω, κι εγώ από την πλευρά μου, την πρωτοβουλία διοργάνωσης του σεμιναρίου για την βιώσιμη διατροφή από το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης της Αρναίας και να υπογραμμίσω ότι το συγκεκριμένο ζήτημα πρέπει να αποτελεί σταθερά ένα από τα βασικά πεδία ενδιαφέροντος του εκπαιδευτικού μας συστήματος, με δεδομένο ότι η μάχη για την βιώσιμη διατροφή είναι μάχη για την δημόσια υγεία, είναι μάχη για το περιβάλλον, είναι μάχη για την βιώσιμη γεωργία.
Θα ήθελα, πολύ σύντομα, να σταθώ σε μερικούς προβληματισμούς και να καταθέσω και μία πρόταση, προς συζήτηση και σκέψη για την εκπαιδευτική κοινότητα, σε σχέση με το συγκεκριμένο ζήτημα. Βιώσιμη διατροφή σημαίνει υγιεινή διατροφή, σημαίνει επιστροφή στις βασικές αρχές της μεσογειακής διατροφής, αλλά σημαίνει, επίσης, και διαχείριση της πρωτογενούς παραγωγής με όρους περιβαλλοντικής αειφορίας. Δεν υπάρχει βιώσιμη διατροφή, αν δεν υπάρχει μια κατεύθυνση στην πρωτογενή παραγωγή που να ενσωματώνει μια σειρά από περιβαλλοντικές διαστάσεις, όπως είναι ο σεβασμός της τοπικής βιοποικιλότητας, η επαναφορά, στο βαθμό του δυνατού, παραδοσιακών μεθόδων καλλιέργειας, η μείωση της χρήσης φυτοφαρμάκων και άλλα.
Η δεύτερη διάσταση είναι αυτή της μάχης ενάντια στην σπατάλη τροφίμων και του περιορισμού της κατανάλωσης των υπερ-επεξεργασμένων τροφίμων. Εδώ υπάρχει ένας πολύ σοβαρός ρόλος του σχολείου, που καλείται να μεταδώσει κατευθύνσεις και να διαμορφώσει μία νέα διατροφική παιδεία στις νέες γενιές. Σε αυτό το ζήτημα, πολλές φορές, καλούνται οι εκπαιδευτικοί να εργαστούν σε ένα γενικό οικονομικό κι εμπορικό περιβάλλον που κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση.
Να αντιπαλέψουν, δηλαδή, τα μηνύματα της βιομηχανίας του επεξεργασμένου φαγητού, η οποία εστιάζει περισσότερο στο εμπορικό κέρδος και λιγότερο στην δημόσια υγεία. Ο δικός μας ρόλος, των πολιτικών δηλαδή, είναι να θεσμοθετήσουμε ένα ισχυρό πλαίσιο που να θέτει όρια σε αυτή τη βιομηχανία. Η συγκεκριμένη συζήτηση είναι ανοικτή εδώ και χρόνια και στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη και ίσως ήρθε η ώρα να ανοίξει και στην Ελλάδα.
Θα ήθελα, τώρα, να επαναφέρω και μία πρόταση για τροφοδότηση της συλλογικής σκέψης, μία πρόταση που είχαμε καταθέσει στο δημόσιο διάλογο, όταν συζητούσαμε πριν από δύο χρόνια ένα κυβερνητικό νομοσχέδιο για τις λαϊκές αγορές. Είχα πει τότε, το είχα θέσει και στη Βουλή, από το βήμα της Ολομέλειας, ότι η λαϊκή αγορά πρέπει να έχει ρόλο και στην διαμόρφωση μιας διατροφικής παιδείας για όλους μας, ταυτόχρονα με τον ρόλο της ως θεματοφύλακα της γεωργίας της εγγύτητας και της ανάδειξης των τοπικών προϊόντων.
Η πρόταση, λοιπόν, είναι η εξής. Να εξετάσουμε αν μπορεί το οικοσύστημα της λαϊκής αγοράς να αποτελέσει πεδίο συμμετοχικής μάθησης για τα παιδιά, για την διαμόρφωση συμπεριφορών βιώσιμης διατροφής. Το καταθέτω ως ιδέα, η αίσθησή μας είναι ότι μπορεί το συγκεκριμένο μοντέλο να θετικά λειτουργήσει στη Χαλκιδική και βέβαια να δώσει μία νέα κοινωνική διάσταση στη σχέση ανάμεσα στα τοπικά προϊόντα και στη συλλογική συνείδηση του τόπου μας. Σας ευχαριστώ πολύ κι εύχομαι καλές εργασίες στο σεμινάριο.