ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΟΜΙΛΙΑΣ
Κ. Μάλαμα : Να σκεφτούμε πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο να εντάξουμε τις αποκεντρωμένες δομές υγείας στο Ταμείο Ανάκαμψης
Τοποθέτηση στη συνεδρίαση της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής των Περιφερειών με θέμα την κατάθεση προτάσεων σε σχέση με τα κίνητρα για των δημοσίων δομών υγείας στις νησιωτικές και δυσπρόσιτες περιοχές. 24.11.2021
Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε, η στελέχωση των δομών υγείας στις απομακρυσμένες και δυσπρόσιτες περιοχές της χώρας αποτελεί, χωρίς καμία διάθεση υπερβολής, όρο για την επιβίωση της ελληνικής περιφέρειας, αλλά και προϋπόθεση για την ανάσχεση της πανδημίας που βιώνουμε τα δύο τελευταία χρόνια.
Το πρώτο που θα ήθελα να τονίσω είναι ότι τα δύο αυτά χρόνια η κυβέρνηση, ενώ είχε την δυνατότητα να βελτιώσει την εικόνα, έκανε τα πάντα για να διαλύσει τις περιφερειακές δομές δημόσιας υγείας. Έκλεισε, στις πιο κρίσιμες στιγμές της πανδημίας, τα περιφερειακά ιατρεία σε ολόκληρους νομούς, με αποφάσεις των διορισμένων από την ίδια συντονιστών των ΥΠΕ, άφησε τους υγειονομικούς λειτουργούς κυριολεκτικά μόνους τους απέναντι στην πανδημία, τους ανάγκασε να δουλέψουν σε κέντρα υγείας και περιφερειακά ιατρεία με τεράστια κτιριακά και λειτουργικά προβλήματα, ενώ ταυτόχρονα δεν καταβλήθηκε καμία προσπάθεια για να ανακουφιστεί το σύστημα υγείας μέσα από την αποκέντρωσή του και με την αξιοποίηση των τεχνολογικών εργαλείων της τηλεϊατρικής. Επίσης, το κράτος πέτυχε στην αποκέντρωση της διαδικασίας του εμβολιασμού, όλοι θυμόμαστε τις οικογένειες να μεταφέρουν ηλικιωμένα μέλη τους για εμβολιασμό μέσα στα χιόνια, σε δομές υγείας, οι οποίες λειτουργούσαν σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και χωρίς θέρμανση.
Όλα αυτά έχουν καταγραφεί και θα κριθούν αυστηρά από τους πολίτες όλοι όσοι κατείχαν θέσεις ευθύνης στην διαχείριση της πανδημίας. Το θέμα είναι τι γίνεται τώρα. Εμείς έχουμε καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις, όχι επειδή διαθέτουμε κάποια αυθεντία, αλλά διότι έχουμε επισκεφτεί σχεδόν όλες τις απομακρυσμένες δομές υγείας του Νομού Χαλκιδικής.
Το πρώτο ζητούμενο είναι η θέσπιση οικονομικών κι υπηρεσιακών κινήτρων για τον διορισμό υγειονομικών λειτουργών στις απομακρυσμένες δομές. Να εξετάσουμε τις δημοσιονομικές δυνατότητες για την θέσπιση ενός αξιοπρεπούς επιδόματος παραμεθορίου. Επίσης, να εξετάσουμε το στεγαστικό πρόβλημα για έναν υγειονομικό λειτουργό που διορίζεται σε μια δυσπρόσιτη περιοχή, ή σε μια τουριστική περιοχή. Ταυτόχρονα, χρειάζονται κίνητρα για την στήριξη της καριέρας αυτού του υγειονομικού λειτουργού. Είτε αυτά αφορούν την πριμοδότηση του με μοριοδότηση, είτε την προσμέτρηση αυτής της προϋπηρεσίας για την ανέλιξη του σε μία θέση ευθύνης.
Όμως, αυτά τα μέτρα ίσως και να μην αρκούν εάν δεν βελτιωθεί συνολικά η εικόνα των δομών της δημόσιας υγείας στις απομακρυσμένες περιοχές. Για να το πούμε απλά, εάν δεν μπορεί ένας υγειονομικός λειτουργός να κάνει σωστά τη δουλειά του, να εξετάσει με ασφάλεια τους ασθενείς, να εργάζεται σε δομές υγείας που παρέχουν τις βάσεις για να επιτελεί σωστά το λειτούργημα του, τότε και πάλι δεν θα λυθεί το πρόβλημα.
Κι εδώ θα πρέπει να σκεφτούμε πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο να εντάξουμε τις αποκεντρωμένες δομές υγείας στο Ταμείο Ανάκαμψης, είτε για την βελτίωση του κτηριακού τους αποθέματος, είτε για την αναβάθμιση του λειτουργικού τους εξοπλισμού. Για να μην υπάρχει το φαινόμενο του να υπάρχει κάπου ιατρός, αλλά να μην υπάρχει η υποδομή ή τα αναλώσιμα για να κάνει με επάρκεια τη δουλειά του.
Σε αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει, σε πρώτη τουλάχιστον φάση, να μονιμοποιηθούν όλοι οι υγειονομικοί που προσλήφθηκαν με διάφορες συμβάσεις και στήριξαν με αυταπάρνηση το σύστημα υγείας στην πανδημία. Αυτό θα ήταν ένα πρώτο βήμα, το οποίο θα έστελνε κι ένα σήμα έμπρακτης στήριξης του αγώνα τους όλο αυτό το διάστημα. Το σίγουρο, πάντως, και θα ήθελα να κλείσω με αυτό κύριε Πρόεδρε, είναι ότι εάν η κυβέρνηση και το Υπουργείο Υγείας συνεχίσουν να θεωρούν τις αποκεντρωμένες δομές υγείας ως βάρος, τότε και το σύστημα συνολικά θα καταρρεύσει και η πανδημία δεν θα ελεγχθεί, όπως άλλωστε δεν έχει ελεγχθεί μέχρι σήμερα. Εμείς, λοιπόν, λέμε να χρησιμοποιήσουμε όλα τα εργαλεία που υπάρχουν στο τραπέζι για να λειτουργήσουν όλα τα περιφερειακά ιατρεία στις απομακρυσμένες περιοχές και για να αναβαθμιστούν όλα τα Κέντρα Υγείας, έτσι ώστε να μην φτάνουμε σε εικόνες χάους στα κεντρικά νοσοκομεία, τα οποία καλούνται να σηκώσουν το βάρος μιας δημόσιας υγείας υπό κατάρρευση και κυρίως για να στηρίξουμε τις κοινωνίες των δυσπρόσιτων περιοχών, οι οποίες έχουν κουραστεί από την εγκατάλειψη και την αδιαφορία. Κι ένα σχόλιο τελευταίο, μια κι αναφερθήκαμε και στα ασθενοφόρα, θα πρέπει επίσης να πούμε στη η Χαλκιδική παραδείγματος χάριν έχει 6 ασθενοφόρα την στιγμή που φιλοξενεί ένα εκατομμύριο κόσμο το καλοκαίρι, τα οποία ασθενοφόρα δεν έχουν πολλές φορές το απαιτούμενο προσωπικό. Σας ευχαριστώ.