ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Κ. Μάλαμα : Mεθοδικά προσπαθούν να καταπατήσουν μεγάλη έκταση στην ακτή “Μπάρες” του Δραγουντέλι.
Σε συνέχεια της υπ. αριθμ. 203-10/24.7.2023 ερώτησης που καταθέσαμε, λάβαμε έναν ογκώδη υπηρεσιακό φάκελο σε σχέση με την εικόνα που προκύπτει σε σχέση με την εκχέρσωση και την προσπάθεια καταπάτησης και διεκδίκησης δασικής έκτασης στην ακτή “Μπάρες”, στην ευρύτερη περιοχή “Δρισκιά” του Δάσους του Δραγουντέλι.
Όπως προκύπτει από τα υπηρεσιακά έγγραφα, πράγματι υπήρξαν παράνομες εκχερσώσεις, πράγματι πρόκειται για δασική περιοχή, ενώ το Δασαρχείο, υπέβαλλεσχετικές μηνύσεις και προκάλεσε αυτοψίες της Διεύθυνσης Δασών Χαλκιδικής στο σημείο, το οποίο σύμφωνα με έγγραφο της τελευταίας αποτελεί : “την κατάληξη ενός από τους πιο μεγάλους χείμαρρους της Σιθωνίας ο οποίος ξεκινάει από την περιοχή «Ασκαμνιά» στην κορυφογραμμή του όρους Δραγουντέλη και εκβάλει στην θάλασσα […] Σε όλη σχεδόν την έκταση της περιοχής «Δρισκιά» παρατηρούνται ανθρωπογενείς επεμβάσεις σε διάφορα σημεία […], όπως και κρυμμένα υπολείμματα εκχερσώσεων και υλοτομιών”.
Η περιοχή σήμερα είναι αδόμητη, αλλά έχει διανοιχτεί ένας παράνομος δρόμος, ενώ όπως προκύπτει από τις φωτογραφίες των ελέγχων, σε σημεία ψηλότερα της εκβολής του χειμάρρου, έχουν τοποθετηθεί παράνομοι οικίσκοι. Το σύνολο της περιοχής έχει κηρυχθεί, με 3 αποφάσεις ως αναδασωτέο, με την τελευταία απόφαση του Δασαρχείου Πολύγυρου τον Δεκέμβριο του 2019 να αναφέρει χαρακτηριστικά ότι : “συμπερασματικά θεωρούμε ότι τόσο η σταδιακή -κατά το παρελθόν- εκχέρσωση της επίδικης έκτασης όσο και η πρόσφατη εκχέρσωση της αυτοφυούς δασικής βλάστησης και η εν συνεχεία φύτευση νεαρών ελαιοδένδρων σε αυτήν είναι προσχηματική και ενδεικτική της οικοπεδικής πίεσης που δέχεται η ευρύτερη περιοχή.”
Σε συνέχεια, όμως, υποβολής αντιρρήσεων, ως προς τον δασικό χαρακτήρα της περιοχής και παρά την σαφήνεια με την οποία αναφέρονται σε αυτόν τα σχετικά έγγραφα, η αρμόδια επιτροπή εξέτασης των αντιρρήσεων αποχαρακτήρισε δύο κατακερματισμένα τμήματα της έκτασης, εντός της αναδασωτέας περιοχής στην αριστερή πλευρά της κατάληξης του χειμάρρου κι ενός τμήματος στην δεξιά πλευρά του χειμάρρου, με το σκεπτικό ότι εκεί το 1945 υπήρχαν κάποια ελαιόδεντρα. Το αξιοπερίεργο της υπόθεση είναι ότι οι διεκδικητές, ενώ αρχικά ζήτησαν τον αποχαρακτηρισμό του συνόλου της έκτασης στην παραλία, στην συνέχεια απέσυραν τις αντιρρήσεις τους για το μεγαλύτερο τμήμα.
Εμείς κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου και επαναλαμβάνουμε ότι η περιοχή έχει μπει στο μάτι “οικοπεδοφάγων” τα τελευταία, όπως φαίνεται, τριάντα χρόνια. Η μεθοδολογία των παρεμβάσεων είναι αυτή της εκχέρσωσης πεύκων και πλατάνων κι η φύτευση ελαιοδέντρων, με στόχο την τεκμηρίωση των ισχυρισμών ότι πρόκειται για μη αμιγώς δασική περιοχή. Όμως, πρόκειται για μία πολύ επικίνδυνη στόχευση, με δεδομένο ότι η περιοχή αποτελεί κρίσιμη λεκάνη απορροής χειμάρρων κι η οποιαδήποτε αλλαγή του χαρακτήρα της, ενδέχεται να δημιουργήσει πολύ σοβαρά ζητήματα στην αντιπλημμυρική προστασία και βέβαια στην προστασία του μοναδικού δάσους του Δραγουντέλι.