Σ. Μάλαμας - Κ. Μάλαμα : Ο πολιτισμός πήγε πολλά βήματα πίσω τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Με τον Σωκράτη Μάλαμα συνομίλησε η Κυριακή Μάλαμα, στο πλαίσιο της καμπάνιας #ανοίγουμε_την_ατζέντα. Αντικείμενο της συζήτησης αποτέλεσε το χθες, το σήμερα και το αύριο του ελληνικού πολιτισμού. Η συζήτηση έλαβε χώρα στη Συκιά Χαλκιδικής.
Ο Σωκράτης Μάλαμας υπογράμμισε ότι ξαφνικά, από την στιγμή του λοκντάουν, ο καλλιτέχνης, ο μουσικός, ο άνθρωπος της έκφρασης έγινε αντικείμενο στοχοποίησης κι εγκατάλειψης. Οι κυβερνητικές πολιτικές και κατά την διάρκεια της πανδημίας κι έπειτα εξόντωσαν, όχι μόνο τους καλλιτέχνες, αλλά κι ολόκληρο το οικοσύστημα του ελληνικού πολιτισμού. Ιστορικοί χώρο τέχνης αναγκάστηκαν να κλείσουν, άνθρωποι που βιοπορίζονται γύρω από τον πολιτισμό, ηθοποιοί, μουσικοί, άνθρωποι των παραστατικών τεχνών, τεχνικοί, παραγωγοί, απλοί εργαζόμενοι, ένας ολόκληρος κόσμος πάγωσε και μαζί του πάγωσε κι η κοινωνία που αναγκάστηκε να αποκοπεί από την καλλιτεχνική έκφραση.
“Το ηθικό ζήτημα στην υπόθεση ήταν το γιατί, αφενός, στοχοποιήθηκε η τέχνης ως υπερδιασπορέας της πανδημίας κι αφετέρου, γιατί οι άνθρωποι του πολιτισμού υποβιβάστηκαν από το Υπουργείο Πολιτισμού σε επαίτες για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Κι εκτός της διαχείρισης της πανδημίας, όμως, αυτά τα τέσσερα χρόνια ο χώρος του πολιτισμού κλονίστηκε από σοβαρά διαχειριστικά προβλήματα και σκάνδαλα. Κανείς δεν μπορεί να είναι ευχαριστημένος από αυτά που βλέπει, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι η τέχνη, ο πολιτισμός, τα γράμματα η διανόηση βγαίνουν ενισχυμένοι από την διακυβέρνηση που είχαμε”, τόνισε ο Σωκράτης Μάλαμας.
Η Κυριακή Μάλαμα, από την πλευρά της, σημείωσε ότι η πραγματικότητα που βίωσαν οι καλλιτέχνες, στο επίπεδο της κεντρικής πολιτικής σκηνής και της κοινοβουλευτικής ζωής συνοδεύτηκε από μία, άνευ προηγουμένου, αλαζονεία κι από την αρμόδια Υπουργό, αλλά κι από το σύνολο των κυβερνητικών στελεχών. Μια αλαζονεία που οδήγησε σε ολέθριες συνέπειες και παραλήψεις, τις οποίες τώρα προσπαθούν να κρύψουν κάτω από το επικοινωνιακό χαλί. Τελευταία πράξη ήταν, βέβαια, ο υποβιβασμός των μουσικών, των ηθοποιών, των χορευτών σε απόφοιτους δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με ότι αυτό συνεπάγεται για την σταδιοδρομία και για τον βιοπορισμό, ιδιαίτερα των παιδιών εκείνων που παλεύουν να ξεκινήσουν μέσα σε αμέτρητες δυσκολίες.
Και στη Χαλκιδική, όμως, τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής ήταν ολέθρια. “Μας στερήσαν τη μουσική για δύο καλοκαίρια για να μην μιλάμε δυνατά, με το πρόσχημα της πανδημίας. Άφησαν τον πολιτισμό αβοήθητο, τους μουσικούς, τους χώρους τέχνης, αλλά και την οικονομία της ψυχαγωγίας και της διασκέδασης, χωρίς καμία μέριμνα. Το μόνο που μοίρασαν απλόχερα ήταν ευχές και παλαμάκια”, τόνισε χαρακτηριστικά η Κυριακή Μάλαμα.